ασκυβάλιστος

-η, -ο (AM ἀσκυβάλιστος, -ον)

νεοελλ.

αυτός που δεν περιέχει σκύβαλα (για σιτηρά, καρπούς κ.λπ.)

αρχ.-μσν.

εκείνος τον οποίο δεν τον αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση («ἀσκυβάλιστος Ἐκκλησία»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + σκυβαλίζω «θεωρώ κάποιον ή κάτι ως σκύβαλο, φέρνομαι περιφρονητικά»].